رابطه سواد آکادمیک و سواد هیجانی در اعضای هیات علمی؛ دانشگاه کردستان

اهداف: سواد آکادمیک اصلی‌ترین پشتوانه آموزش عالی است که لزوماً باید با سواد هیجانی بالا که یکی از عوامل مهم در تعیین موفقیت فرد در زندگی است، همراه باشد. سواد آکادمیک در راستای سواد هیجانی می‌تواند اثری انکارناپذیر بر جامعه علمی داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر‏، بررسی رابطه سواد آکادمیک و سواد هیجانی اعضای هیات علمی دانشگاه بود. روش‌ها: در این پژوهش توصیفی- همبستگی، 100 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه کردستان در سال 1391 که نمرات پژوهشی آنها به‌ثبت رسیده بود به‌روش نمونه‌گیری تصادفی ساده و طبق فرمول کوکران انتخاب شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها، فرم بررسی سوابق پژوهشی و پرسش‌نامه سواد هیجانی بار- آن با پایایی 81/0 در مقیاس آلفای کرونباخ بود. روایی پرسش‌نامه نیز از طریق تحلیل عاملی اکتشافی، بالا گزارش شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی (آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون دو متغیری ساده) با به‌کارگیری نرم‌افزار SPSS 20 انجام گرفت. یافته‌ها: بین سواد هیجانی و حوزه‌های آن با سواد آکادمیک رابطه معنی‌داری وجود نداشت. همچنین مدل سواد آکادمیک در پیش‌بینی سواد هیجانی اعضای هیات علمی دانشگاه موفق نبود (87/0= p ). نتیجه‌گیری: در اعضای هیات علمی دانشگاه، بین سواد آکادمیک با سواد هیجانی و حوزه‌های آن رابطه‌ای وجود ندارد و سواد آکادمیک بالا لزوماً به‌معنی داشتن سواد هیجانی بالا به‌عنوان عامل تعیین‌کننده توانایی یک شخص برای اثربخش‌بودن نیست.